Sunshine Corner
Opvang Filippijnse straatkinderen
SUNSHINE CORNER MINISTRY OF ENCOURAGEMENT INC.
EEN PROJECT VAN DE STICHTING OPDRACHT TOT WERELDZENDING
De Filipijnen bestaan uit 7.148 eilanden. Het aantal inwoners wordt geschat op ruim 86 miljoen. De oppervlakte is ca. 300.000 km2. De hoofdstad is Manilla. Van de bevolking is 83% Rooms-katholiek, Protestant 9%, Islam 5% en Boeddhisme, etnische religies 3%. Het eiland Cebu heeft bijna 3 miljoen inwoners en is 4.421 km2. Op het eiland zijn nog veel Spaanse invloeden merkbaar, o.m. in cultuur en de stijl van de gebouwen. Cebu City is een van de grootste steden op de Filipijnen en is na Manilla de belangrijkste haven- en industriestad van het land. Het aantal inwoners bedraagt 662.000.
Sunshine Corner Ministry of Encouragement Inc. werd in 1983 door het Nederlandse Zendingsechtpaar Klaas en Adrie van der Leij opgericht. Zij hadden een grote bewogenheid voor de straatkinderen en besloten deze kinderen te gaan helpen. In geloof huurden zij in het centrum van de stad Cebu City een etage van een groot pand op de hoek van een drukke straat. Ook het dakterras kregen zij ter beschikking voor recreatie, w.o. basketbal. Hun visie was dat door dit nieuwe huis de liefde van het licht van de Zoon van God naar de straatkinderen zou uitstralen. Zij zijn in 1993 weer teruggegaan naar Nederland.
Het jongenshuis
Bij de start beschikten we alleen over een inloopcentrum, waar wij maximaal 50 jongens per nacht konden herbergen. Steeds meer jongens wilden permanent blijven. Ook wilden we graag dat de jongens in gezinsverband zouden samenwonen en dat ze de mogelijkheid kregen om naar school te gaan. Er werd toen een huis voor de jongens gehuurd.
Het meisjeshuis
We zagen de nood onder de meisjes die op straat leefden. Overwegend komen ze in de straatprostitutie terecht. Na veel overleg en advies van diverse mensen namen we het besluit om meisjes op te nemen voordat ze op straat terecht zouden komen.
Overgangsfase
We wilden graag meer kinderen helpen, maar we zaten aan ons maximum. We hebben geprobeerd om extra huizen te huren, maar als het om straatkinderen gaat wil niemand dat of ze vragen een enorme huur. Dit zijn kosten die dan ook elke maand terugkomen. Op een gegeven moment werd zelfs de huur van het meisjeshuis opgezegd, omdat de eigenaar het wilde verkopen. Noodgedwongen verplaatsten wij hen naar het inloopcentrum.
Deze situatie gaf ons geen gerust gevoel. Vooral voor de meisjes wilden we weg uit het centrum van de stad, om hen meer bescherming te kunnen bieden.
Een eigen terrein
In 1996 hebben we een stuk grond kunnen kopen dat ons goedkoop werd aangeboden. Het is een prachtige vallei net buiten Cebu City, dus weg uit de drukte van de stad.
Nieuwbouw
In 1998 kwam het eerste huis gereed. Daarna werden er nog vier huizen door aannemers gebouwd. Toen we verder gingen met de aanleg van de dijk langs de rivier gebeurde dat in eigen beheer,
waarvoor in totaal vijftien bouwvakkers werden aangenomen. Zij bouwden de drie meter hoge en 60 meter lange dijk, het zesde huis, de weg met een hoogte verschil van zeven meter achter de huizen, het basketbalveld, de kantoren, de watertoren en het multifunctionele activiteitencentrum.
Voor de financiën kregen wij subsidie van het N.C.D.O. (ontwikkelingshulp), de “Wilde Ganzen”, Stichting K.O.O.K., “E.O.-Metterdaad”, Gemeente Bunschoten-Spakenburg (waar we ook elk jaar een huis-aan-huis collecte mogen houden) en natuurlijk vele privé personen en een paar bedrijven.
Op de welkomstavond doen alle kinderen een presentatie.